بسم اللَّه الرحمن الرحیم
قال اللَّه تعالى: «فمن کان یرجو لقاء ربّه فلیعمل عملاً صالحاً و لایشرک بعبادة ربّه أحداً» (سوره کهف، آیه 110)
خداوند مىفرماید: هر کس امید (آرزوى) لقاء (و وصال) پروردگارش را دارد پس باید عمل صالح انجام دهد و در بندگى پروردگارش کسى را شریک قرار ندهد.
یعنى انگیزه او در بندگى و عبادت مدح مردم نباشد، دوستى مال و ریاست و مظاهر دنیا دلش را فرا نگرفته باشد، چنین شخصى مىتواند بگوید من آرزوى وصال پروردگارم را دارم، آن کس که مرا پرورش داد و به لطف و کرمش اصل مرا به من شناسانید و ملتفت شدم که از او هستم و به او باز مىگردم.
- ۹۶/۰۵/۲۴